Je kent het wel: je stuurt een belangrijke e-mail, hangt op na een moeilijk gesprek, of kijkt terug op een project. En dan, boem. Die stem. "Had je dat niet beter kunnen zeggen?" "Wat was dat dom." "Zie je wel, je faalt hierin." Deze innerlijke criticus is meedogenloos. We zien deze stem vaak als onze grootste vijand, een hinderlijke saboteur die ons zelfvertrouwen langzaam sloopt. Het is de bron van schaamte en de reden dat we soms liever op de bank blijven liggen dan een risico nemen. Maar wat nu als je deze stem fundamenteel verkeerd begrepen hebt?