7 tekenen dat je te veel psychologieboeken hebt gelezen (en te weinig geslapen)

Je wilde alleen maar “iets beter begrijpen van jezelf.”
Drie maanden, vierhonderd pagina’s Freud, zes podcasts over hechting en een half notitieboek verder kijk je ineens analytisch naar je eigen kat.
Gefeliciteerd. Je bent officieel in de psychologische overdrive beland.
Hier zijn 7 tekenen dat je net iets te diep in de menselijke psyche bent gedoken.
1. Je kunt geen simpel gesprek meer voeren zonder er een dynamiek in te zien
“Hij zei ‘leuk je weer te zien’… maar hoe zei hij het?”
Wat ooit smalltalk was, is nu veldonderzoek. Zelfs bij de supermarkt.
2. Je gebruikt woorden als ‘projectie’ en ‘overdracht’ in discussies met je partner
En dat voelt eerst heel volwassen, tot je partner zegt:
“Je gebruikt nu toch niet weer zo’n therapiewoord om gelijk te krijgen?”
Dan ben je even stil. En denkt: Verdorie, hij heeft een punt.
3. Je herkent jezelf in elk hoofdstuk
Eerst dacht je: “Oh, interessant.”
Na boek drie denk je: “Wacht even, ik bén dit hoofdstuk.”
Na boek zeven: “Ik ben álle hoofdstukken.”
Na boek tien: “Misschien moet ik een boek schrijven over hoe ik álle hoofdstukken ben.”
4. Je probeert je gevoelens te observeren, maar dat duurt zo lang dat je ze mist
Je voelde iets van binnen opkomen, pakte je notitieboek erbij om het te analyseren… en toen was het gevoel alweer weg.
Je schrijft op: “Interessant. Vermijding van gevoel via observatie.”
Gefeliciteerd, je bent nu zowel patiënt als therapeut in één persoon.
5. Je vertrouwt je intuïtie niet meer zonder theoretisch kader
“Voelt dit goed?”
“Geen idee. Wat zou Bowlby hierover zeggen?”
Je wacht op bevestiging van een dode psycholoog om een keuze te maken.
6. Je bent moe, maar noemt het “een existentiële vermoeidheid”
Je hebt geen slaaptekort, je hebt een innerlijke leegte die vraagt om betekenis.
Toch helpt een dutje meestal beter dan een nieuw boek van Jung.
7. Je denkt dat je ‘klaar bent met zelfonderzoek’
Dat is het laatste stadium van overmatige introspectie.
Tot je het volgende boek ziet liggen met de titel De onbewuste schaduw van de bewuste zelf.
Je zucht. En koopt het. Want dit is waarschijnlijk het laatste dat je nog nodig hebt.
Kortom
Je bent niet gek, je bent gewoon geïnteresseerd in de menselijke geest.
Maar soms is het ook oké om even niet alles te duiden.
Een avond zonder zelfanalyse doet wonderen voor je psyche — en je nachtrust.